To będzie promocja diety bezmięsnej bez odrobiny owijania w bawełnę. Mój słynny brat od 9 miesięcy nie je mięsa, schudł 15 kg, czuje się i wygląda o niebo lepiej. Zapytałem grzecznie czy mogę o tym napisać – pozwolił. Zapytałem czy mogę umieścić zdjęcie sprzed i po – pozwolił. Zatem piszę i umieszczam. Dodam też kilka ciekawostek.

Ciekawostka nr 1 – Filozofia Vege
Mój brat nie nazywa sam siebie wegetarianinem, nie widzi też etycznych powodów aby nie jeść mięsa. Można powiedzieć, że robi eksperyment dietetyczny. Od początku zakładał, że wróci po jakimś czasie do mięsa. Niemniej ostatnio przyznał, że coraz trudniej mu sobie wyobrazić, że można jeść mięso.

Ciekawostka nr 2 – Przyczyny
Mam z bratem sprzeczną opinię w temacie dlaczego tyle schudł i lepiej się czuje. Mój brat na początku był pewien, że chudnie ponieważ nie ma co jeść. Jako ojciec rekolekcjonista bardzo często jest zapraszany na obiady i wielokrotnie jedyne, co mógł pochłonąć to ziemniaki i surówka. W efekcie jadł mniej i schudł. Nie zgadzam się z tym. Uważam, że nie ilość ale jakość jest przyczyną. Dlaczego? Po pierwsze znam siebie i mojego brata i wiem, że jesteśmy obżartuchy. Jemy dużo. Nie wierzę, że odchodził od stołu głodny. Poza tym miałem okazję spędzać z nim więcej czasu i widzieć na własne oczy, że jego bezmięsna dieta na pewno nie jest dietą wróbelka. I najważniejsze, ostatnio sam przyznał, że już się wszyscy nauczyli i gdy jest zapraszany na obiady to są to uczty wegetariańskie. To naprawdę nie ilość, a jakość pożywienia. Być może nie warto uogólniać i tworzyć prostej recepty na sukces w odchudzaniu, być może każdemu z nas służy, co innego – ale pewne jest, że w przypadku mojego brata dieta bezmięsna okazała się fenomenalnie skuteczna. Myślę, że może nie tak szybki, ale podobny efekt dałoby też ograniczenie ilości mięsa w diecie.

Ciekawostka nr 3 – Początek
Jak udało mi się namówić brata? Przypadkiem. Fakt, że sam nie jem mięsa, a żyję i mam siłę nikogo z moich najbliższych nie przekonał. Nawet fakt, że uważam, że sił mam więcej (na diecie wegetriańskiej pobiłem już wszystkie rekordy biegowe, ostatni „mięsny” rekord, czyli półmaraton padł dwa tygodnie temu) nie jest argumentem dla osób w moim otoczeniu. Rok temu byliśmy z bratem na wspólnym wyjeździe, zabrałem na wyjazd książkę Rich’a Roll’a „Ukryta Siła”. Zabrałem też kilka innych książek i zacząłem czytać od innej. Mój brat chwycił książkę Roll’a i przeczytał. Naprawdę mu nie podkładałem. Przypadek. Nie jestem też pewien czy jest to bezpośredni powód, jednak niedługo później mój brat zmienił dietę, więc podejrzewam, że Roll go przekonał.

Ciekawostka nr 4 – Lekarz
Mój brat regularnie oddaje krew. Raz na jakiś czas robi się w punkcie krwiodawstwa dokładne badania krwi. Ostatnio miał takie badanie i zapytał lekarza o swoje wyniki, lekarz powiedział, że fenomenalne, że idealnie. Remi powiedział, że pyta ponieważ od roku nie je mięsa. Na co lekarz z wystraszoną miną „powinien pan jeść mięso”. Oczywiście. W takim świecie żyjemy i trzeba mieć tego świadomość.

Ciekawostka nr 5 – Co to jest Karnizm?

To już dla bardzo ciekawskich i poza tematem nowej diety mojego brata, ale zarazem w temacie, ponieważ mój brat nie je mięsa bez dodawania ideologii, tak jak większość je mięso bez dodawania ideologii. Poniżej fragmenty tekstu ze strony weganizm.blox.pl  o tym, że jedzenie mięsa wynika z systemu przekonań, czyli jest ideologią:

Karnizm jest niewidocznym systemem przekonań, ideologią, która kształtuje ludzi tak, aby jedli (pewne) zwierzęta. Karnizm jest dokładnym przeciwieństwem wegetarianizmu i weganizmu; „carn” oznacza „mięso” lub „z mięsa”, a „izm” określa system przekonań. Większość ludzi postrzega jedzenie zwierząt jako coś oczywistego, a nie jako wybór; w mięsożernych kulturach naszego świata, ludzie zwykle nie zastanawiają się nad tym, dlaczego uważają, że mięso pewnych zwierząt wzbudza w nich obrzydzenie, a innych jest apetyczne, czy dlaczego w ogóle jedzą zwierzęta. Ale skoro jedzenie zwierząt nie jest konieczne dla przetrwania w większości krajów dzisiejszego świata, to jest wyborem – a wybory zawsze są rezultatem przekonań.

Powszechnie uznaje się, że nie jedzenie zwierząt wywodzi się z systemu przekonań; wegetarianizm został nazwany wieki temu. O wegetarianach jednak nie mówimy „roślino-żercy”, ponieważ rozumiemy, że kryje się za tym ideologia, według której spożywanie zwierząt jest uważane za nieetyczne i niewłaściwe. Jednak „nie-wegeterianów” nazywamy „mięso-żercami”, tak jakby akt jedzenia mięsa był wyłączony z systemu przekonań, tak jakby tylko wegetarianie swój system przekonań stosowali do stołu obiadowego. Większość ludzi je świnie, ale nie je na przykład psów, ponieważ mają jakiś system przekonań, jeśli chodzi o jedzenie zwierząt.

Dlaczego więc karnizm nie został dotąd nazwany? Jednym z powodów jest to, że po prostu łatwiej jest rozpoznać ideologie, które wykraczają poza główny nurt. Ważniejszym jednak powodem jest to, że karnizm jest ideologią dominującą – ideologią tak powszechną i zakorzenioną, że jej doktryny są uważane za zdrowy rozsądek – „taki jest porządek świata” – a nie za rozpowszechniony zestaw poglądów. Karnizm jest także ideologią przemocy i wyzysku; ideologia ta obejmuje intensywną, prowadzoną na szeroką skalę, zbędną przemoc i eksploatację zwierząt. Nawet produkcja tak zwanego humanitarnego mięsa (i innych produktów odzwierzęcych), stanowiąca niewielki procent obecnej światowej produkcji mięsa, eksploatuje zwierzęta, które często są brutalnie traktowane.

Założenia karnizmu są sprzeczne z podstawową moralnością wielu ludzi, którzy świadomie nie popieraliby wyzysku czy aktów przemocy wobec czujących istot. Tak więc karnizm, tak jak inne oparte na przemocy i wyzysku ideologie, musi ukrywać się, aby zapewnić sobie udział społeczeństwa; bez powszechnego poparcia, ten system by się załamał.

Główną obroną tego systemu jest niewidoczność, a ideologia ta pozostaje niewidoczna przede wszystkim dzięki temu, że nie została nazwana: jeśli nie nazwiemy jej, to jej nie zobaczymy, a jeśli nie widzimy jej, nie będziemy o tym mówić czy poddawać w wątpliwość.